Geen vergrootglas
Dit is geen vergroot-, maar een verkleinglas. Een rubberen handschoen die minstens drie keer groter is, past er precies in.
Dit is geen vergroot-, maar een verkleinglas. Een rubberen handschoen die minstens drie keer groter is, past er precies in.
Het is zomer. Ook in de vaas aan muur. De bloemen komen niet uit de tuin van mijn moeder, maar dat had wel gekund. Echte Oud-Hollandse bloemen. De knalroze floxen zijn mijn favoriet. Als kind plukte ik die en zoog de ‘honing’ er uit. Kleurige, geurige bloemen als zoethoudertje. Dat klinkt als zomervakantie.
De straat in mijn wijk is hemelsblauw, zo blauw dat je denkt dat het een zwembad is. Een zwembad met koel fris water om in plonsen. Was dat maar waar zullen zondag de triathlon deelnemers denken. In de blauwe straat kun je zondag zeker baden, maar dan in zweet.
Is het het raam is het de deur of is het de zee dat maakt dat ik vandaag er zo uit zie?
In het fris groene gras graast de koe, niet wetend dat boterbloemen als kleine schijnwerpertjes goudgeel oplichten,zodra zij met haar lange zachtroze ruwe tong de stevige stelen van de goudkleurige weidebloemen omarmt. De Fransen hebben het over ‘bouton d’or’, wij zeggen boterbloem. Het klopt allebei. Als gouden knoopjes versieren ze de wei en de boter van de weidekoe heeft een gouden-bloemen-smaak. Wil je weten of jij van bloemenboter houdt? Schijn met een boterbloem op de onderkant van je kin, hoe feller het gouden schijnsel, hoe meer jij van echte grasboter houdt. Echt waar? Ja, echt waar!
Verzien of verkijken. Het is maar net waar je staat en welke bril je op hebt.